-
Pijnverlichting met acupunctuur
Stagnatie Zeurend, stekend, brandend of trekkend. Pijn kan zich op vele manieren uiten. De uiting van de pijn geeft veel informatie over de onderliggend oorzaak. In de meeste gevallen is pijn een uiting van stagnatie. Door bijvoorbeeld een beschadiging van het weefsel door een val, stoot of overbelasting kan er een stagnatie ontstaan in de stroming van Qi (energie), bloed of vloeistoffen in het aangedane gebied. De pijn die hierdoor ontstaat kan erg hinderlijk zijn en kost veel energie. Bovendien kan door schade een zwelling optreden, die ervoor zorgt dat het aangedane gebied nog vatbaarder is voor stagnatie. Hierdoor duurt herstel vaak nog langer. Beweging Acupunctuur is een uiterst sterke…
-
Matcha: het groene goud
Wat is het? Echte Matcha wordt uitsluitend in Japan gemaakt van groene theebladeren. Drie weken voor de oogst worden de planten in de schaduw gezet. Hierdoor gaan de planten in een soort overdrive om zonlicht op te kunnen nemen. Tijdens de oogst worden de jongste blaadjes met de hand geplukt. De bladeren worden met de hand verwerkt en tot een groen poeder vermalen. Het resultaat van dit intensieve proces is een zeer voedzaam product. Bij het zetten van reguliere groene thee gooi je de bladeren weg. Hierdoor neem je maar 15-20% van de voedingsstoffen op. Het is een beetje alsof je gezonde groenten kookt, de groenten weggooit en het water dat…
-
“Ik voel niks”
“Ik voel niks…” Meteen trekt het mannetje zijn handen weer terug, een zekere blik tekent zijn gezicht. “Soms moet je even wat langer wachten tot je iets voelt, geef het even de tijd. Probeer nog maar eens.” Met twee opgetrokken wenkbrauwen doet hij zijn hand weer tussen mijn open handen. Tien seconden later gebeurt het; ik zie zijn ogen iets wijder openen en zijn mond valt even open. “Ja, ik voel het! Het begint te tintelen en wordt warm.” Mijn jonge cliënt van 7 jaar kwam 15 minuten geleden nog wat gespannen binnen. Na mijn uitleg over energie besluit ik hem even te laten voelen wat energie is. Ik begin…
-
Donkere wolken
“Weet je mees, sinds ik bij jou kom heb ik een stuk minder donkere wolken om mijn hoofd.” Flynn (7)
-
De wensballon
Flynn (7) loopt naast mij. Het is een zonnige dag en we maken een rekenwandeling waarbij ik zowat alles in onze omgeving inzet om rekensommen te creëren om die vervolgens op mijn kleine leerling af te kunnen vuren. “Meester”, zegt Flynn ineens. “Als je in China een wensballon aansteekt en de lucht in laat gaan, je weet wel, zo een van papier die niet milieuvervuilend is, dan is het wel belangrijk dat je goed kijkt van welke kant de wind komt.” “Oh ja, is dat zo jongen”, antwoord ik rustig, nieuwsgierig naar wat er nu gaat komen. “Ja”, vervolgt Flynn: “Want als de wind van de verkeerde kant komt, kan…
-
Flexibel zijn
Het is 10.30 en ik bevind mij in de yogastudio Hoog & Droog. Mijn mat is alvast uitgerold, de waterkoker pruttelt op de achtergrond en de eerste lente zonnestralen glijden de ruimte in. Terwijl ik in mijn map zit te turen naar de les die ik voor vandaag heb voorbereid komt mijn eerste leerling binnen. Het is een van de jongste kinderen van deze groep, waarin kinderen van 6-9 jaar zitten. Ze plukt een mat van de muur en we begroeten elkaar. Ik lees mijn volgorde nog een keer door terwijl zij naast mij haar mat uitrolt en deze hermetisch tegen de mijne aanplakt. Een klein, maar diep zuchtje ontsnapt…
-
Stilte
Het is stil in de yogaruimte. Zes tieners van een jaar of 13 liggen op hun rug in de savasana, de laatste houding waar we de yogalessen altijd mee afsluiten. Na een energieke reeks van yogahoudingen, de drakendans genaamd, staat er bij eenieder een rode blos op de wangen. Ik zit op mijn poef en leid de jongeren door een meditatie, waarbij ik hen hun aandacht laat richten op hun diepe buikademhaling. Terwijl ik rustig in het rond kijk zie ik al hun buiken kalmpjes op en neer bewegen. Na een aantal minuten vertellen stop ik met praten. Ik draai het volume van de muziek langzaam weg en een stilte…
-
Grapje!
Vandaag is al zover. De eerste dag van april en het is heerlijk warm buiten. Zo warm, dat ik besluit lekker naar buiten te gaan met de kinderen om daar in het grasveld yoga te doen. De zon schijnt zo helder en de temperatuur is zo hoog, dat ik vermoed dat het gras al wel droog zal zijn. Terwijl de kinderen binnenkomen loopt er een meisje op mij af met een doosje in haar handen. “Kijk eens meester, ik heb een cadeautje voor je gemaakt.” Verrukt begin ik op en neer te dansen en maak ik haar zelf geknutselde cadeautje open. Binnen vind ik niets, op een heel klein briefje…
-
De open armen van de dood – familie opstelling
“Robin”… Met grote ogen kijk ik op naar de vrouw die net mijn naam sprak. Ik had het verwacht, voelde het aankomen en toch ben ik ergens verbaasd. Ik zit in een kring van stoelen en in het midden staat een klein groepje mensen. We zijn bezig met een opstelling, een familie opstelling om precies te zijn. Het thema: verlies. Het verliezen van je kind als moeder. Een heftig thema, wat door een ieder in de ruimte heftig wordt gevoeld. In een opstelling worden deelnemers in de kring gevraagd een positie in te nemen in het veld van de opsteller. Zo kun je gevraagd worden te gaan staan voor het…
-
Een verhaal vervult met trots
Vrijdag, de dag van afsluiting. Dit zal onze laatste dag zijn in samenwerking met onze Oegandese collega’s. Tevens is dit het moment om presentaties te geven, wij allemaal. Tot slot is ook het moment gekomen om afscheid te nemen van de mensen waarmee wij ons verbonden hebben deze afgelopen twee weken. Een dag vervuld met traditie, ceremonies, emoties en ervaringen staat op ons te wachten. Wij zullen deze dag beleven op de plaats waar ons avontuur allemaal begonnen is: the Primairy Teacher College in Lira. Terwijl wij reflecteren op de afgelopen twee weken flitsen al mijn gedane activiteiten mij door het hoofd. Ik heb heel veel gecoacht, maar ook zo…
-
Een geval van innerlijke kracht
Na onze heftige ‘landing’ op het terrein van Alutkot zijn de volgende twee dagen erg heftig voor ons geweest. De angst is hier zo aanwezig en voelbaar, dat velen van ons er regelmatig door geblokkeerd worden. “De kinderen zeggen helemaal niks.” “Ze geven helemaal geen antwoord als je hen iets vraag.” “Ik weet niet zo goed wat ik hier moet doen en voel me niet op mijn plaats.” Deze zinnen werden regelmatig geuit door onze studenten. Door de grote cultuurschok werd het voor ons als Nederlanders een enorme uitdaging om binnen deze situatie te functioneren. Toch, voor de kinderen, voor de key teachers, maar ook zeker voor onszelf konden we…
-
De geur van angst
Met mijn ogen half dichtgeplakt en de slaap nog duidelijk in mijn hoofd manifesterend trek ik mijn gordijntje open op deze mooie morgen (ja, u leest het goed, de manager heeft een nieuwe gordijn op laten hangen dit weekend). De zon klimt langzaam boven de daken uit. Terwijl ik mijn uiterste best doe mijn ogen te laten functioneren – met andere woorden: waar is mijn bril gebleven? – kijk ik verstrooid mijn raampje uit. De gehele tijd dat ik hier verblijf kijk ik vanuit mijn huisje op een kaal muurtje uit. Achter het muurtje zijn de toppen van een klein aantal maïsplanten zichtbaar. Ik heb goed geslapen en voel me…
-
Het alziende oog van Horus
Zondag, onze eerste, echte vrije dag. Dat betekent in mijn geval uitslapen. Na het vroeg opstaan deze hele week voel ik dat een goede nacht rust mij erg goed zal doen. Toch voel ik me alles behalve vermoeid. Omdat ik zo in verbinding sta met mezelf en mijn omgeving, voel ik de levensenergie door me heen gieren. Het vervult me van top tot teen. Zelfs na de extra vroege safariwekker van gisteren, voel ik me rond 23:00 uur nog klaarwakker en bruisend van activiteit. Toch besluit ik het niet te laat te maken. Ik drapeer de klamboe met uiterste nauwkeurigheid om mijn bed en laat mezelf in de matras zakken. Tot…
-
Het avontuur van de Oegandese spray-tan
De volgende blog is een resultaat van een samenspel tussen Paul en mijzelf. Naar aanleiding van onze safaritocht van vandaag, werden wij uitgenodigd door de begeleiding om het verslag van de dag te maken. Tevens vormt dit verslag mijn blog van de dag. U zult merken dat de lading en toon van het verslag verschilt van eerdere passages. Then, let us begin. The adventure of the Ugandan spray-tan Als men denkt aan Afrika, dan wordt al gauw gedacht aan een safari. Laat dát nou net voor dit weekend gepland staan. Na een reeks van vroege wekkers van deze week, bereikten onze klokjes een hoogtepunt – of dieptepunt, ligt eraan aan…
-
De ochtendceremonie
Het was de afgelopen dag erg merkbaar dat de kinderen al een stuk meer aan ons gewend raken. Ze komen dichterbij, praten tegen ons als wij hen begroeten en lachen soms zelfs al een beetje naar ons. Een grote omslag vindt er plaats als wij de tweede dag erg vroeg op de school arriveren. We komen net iets na half acht aan op het schoolterrein, terwijl de lessen pas om 8:30 beginnen. Terwijl we over het schoolterrein lopen, wachtend en kijkend of we iets kunnen doen, zien we ineens allemaal kinderen vanuit hun lokalen naar buiten komen. Niet lang erna staan er zo’n ‘kleine’ 1000 kinderen in het gras, in negen rijen.…