Helende verhalen

Flexibel zijn

Het is 10.30 en ik bevind mij in de yogastudio Hoog & Droog. Mijn mat is alvast uitgerold, de waterkoker pruttelt op de achtergrond en de eerste lente zonnestralen glijden de ruimte in. Terwijl ik in mijn map zit te turen naar de les die ik voor vandaag heb voorbereid komt mijn eerste leerling binnen. Het is een van de jongste kinderen van deze groep, waarin kinderen van 6-9 jaar zitten. Ze plukt een mat van de muur en we begroeten elkaar. Ik lees mijn volgorde nog een keer door terwijl zij naast mij haar mat uitrolt en deze hermetisch tegen de mijne aanplakt. Een klein, maar diep zuchtje ontsnapt haar. Ik duw mijn map van mij weg en kijk haar aan, maar zeg nog niets. Vaak is aandacht al genoeg, praten voegt niet altijd iets waardevols toe. Vooral niet als wij volwassenen meer praten dan de kinderen. Met een kort hupje springt het kind op mijn schoot en zegt: “Kunnen we vandaag iets rustigs doen, meester?” “Ja hoor, heb je daar zin in voor vandaag?” Al gauw stromen er meer kinderen binnen. Ik hoor meer zuchtjes en zonder al te veel leven ploffen ze een voor een neer op hun matten.
De jonge kinderen vinden het gezellig dicht bij elkaar te zitten, dus bouwen ze vaak een grote mat met zijn allen. De volgende groep van tieners doen dit in kleine groepjes, maar altijd met ruimte tussen de matten. Leuk om te zien hoe dit gebeurt, zonder dat ik het hoef te beïnvloeden.

Terwijl ik kleine kopjes thee vermeng met water om het af te koelen, beginnen de kinderen hun strippenkaarten te tekenen. In stilte. Ik voel de vermoeidheid in de ruimte hangen. Als iedereen een kopje thee heeft plof ook ik neer op mijn mat. “Wat gaan we vandaag doen, mees?”, vraagt een jongen aan mij. Ik werp een blik op de volgorde in mijn map, een reeks houdingen die lekker actief is. Daarna neem ik een momentje om ieder kind dat aanwezig is even in de ogen te kijken. Mijn gevoel wordt bevestigd, duidelijk. Met een glimlach klap ik mijn map dicht en geef ik deze een tweede duwtje. “Wat zouden jullie ervan zeggen als we vandaag eens een les vullen met allemaal rustige yogahoudingen?”

Een uur later loop ik met de kids mee naar beneden, waar hun ouders hen staan op te wachten. “Helemaal zen zie ik alweer, hoe doe je dat toch altijd?”, vraagt een moeder aan mij, terwijl ze naar het ontspannen gezicht van haar zoontje kijkt. “Een combinatie van aanvoelen en bijsturen, net zoals kinderen dat doen in het leven”, antwoord ik haar.

15-04-2017

Van vrijdag 6 tot 22 september is de praktijk gesloten en niet bereikbaar. Vanaf maandag 23 september kunt u weer contact opnemen. ☀️ 🌱

X